Jeszcze kilka miesięcy temu nie spodziewałabym się, że przeczytam jakikolwiek thriller szpiegowski. Książki sensacyjne były raczej poza moją strefą zainteresowań. A później zobaczyłam książkę "Kulawe konie". I nie dość, że przeczytałam, to jeszcze niesamowicie mi się spodobało. A teraz czas na kolejną odsłonę serii o agentach brytyjskiego wywiadu.
Opis tej książki kupił mnie od pierwszego zdania. Bo czy istnieje bardziej odizolowane miejsce niż Antarktyda zimą? Ciągła ciemność i brak możliwości wyjścia na zewnątrz sprawiają, że ludzie są zdolni do wszystkiego. To idealne miejsce, w którym morderca czeka, żeby uderzyć po raz kolejny. Czy to nie brzmi jak thriller idealny? No prawie.
Jak często sięgacie po książki młodzieżowe? Ja staram się to robić, kiedy tylko mogę. Uważam, że jest to niedoceniany gatunek, który ma ogromny wpływ na młodych czytelników. I choć na rynku dostępnych jest wiele romansów, obyczajówek czy fantastyki skierowanych do młodzieży, tak kryminałów młodzieżowych jest niewiele. I właśnie tutaj pojawia się książka Zoe Sugg i Amy McCulloch. "Stowarzyszenie Srok. Jedna to smutek" to idealna pozycja zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników.
Kiedy ostatni raz lektura jakiejś książki wywołała u Was łzy? Bo u mnie nieczęsto się to zdarza. Właściwie na palcach dwóch rąk byłabym w stanie zliczyć takie pozycje. Jednak przeważającą większość w tej liście stanowiłyby pozycje Kristin Hannah. Ta autorka ma w sobie coś takiego, że każda jej książka wywołuje u mnie łzy. Tak było też w przypadku "Gdzie poniesie wiatr".
Po jaki gatunek najczęściej sięgacie latem? Ja uwielbiam czytać romanse. Według mnie idealnie wpasowują się w wakacyjny klimat. Smutne i wymagające książki mogę czytać każdą inną porą, ale lato jest zarezerwowane dla historii lekkich, wzruszających i podnoszących na duchu. Dzisiejsze romanse są zabawne, inteligentne i niezmiennie gwarantują dobrą zabawę. Tak jest też z „Wiele hałasu o ciebie”.
Okładka tej książki kupiła mnie od razu. Przyciąga wzrok i obiecuje niesamowitą przygodę z muzyką w tle. Opis z kolei sugeruje opowieść, która będzie idealnie pasowała do leniwych popołudni na leżaku z książką. To miała być lekka i pełna humoru historia. I taka też była.
Co waszym zdaniem powinna mieć idealna młodzieżówka? Ja szukam przesłania, które płynie z takiej historii i bohaterów, do których czuję przywiązanie. „Kurs tańca dla niezakochanych” spełnił wszystkie moje oczekiwania i zasługuje na miano jednej z najlepszych młodzieżówek wszechczasów.
Oczekiwałam książki, która przybliży mi postać Marii Montessori. Znałam ją tylko jako twórczynię metody wychowawczej i byłam ciekawa, kim tak naprawdę była ta kobieta. Dostałam jednak wiele więcej. Poznałam jej życie prywatne i problemy, z którymi borykały się wszystkie kobiety na przełomie XIX i XX w.
Pozory lubią mylić. Patrząc na okładkę książki "Lwowska kołysanka" przychodzą do głowy same pozytywne skojarzenia. Wiosenna, w delikatnych barwach przywodzi na myśl sielankową opowieść. A prawda jest zupełnie inna. Za okładką kryje się treść, która poruszy nie jedno serce. Dawno żadna książka nie wzbudziła we mnie tyle emocji.
Jak często zdarza się Wam sięgać po debiuty? U mnie bywa z tym różnie. Parę razy już się zawiodłam, ale obserwowanie rozwoju debiutanta i towarzyszenie mu w literackiej drodze jest niesamowite. Kiedy czytałam "Śpiewaczkę" nie mogłam uwierzyć, że to pierwsza książka Macieja Klimarczyka. Autor pewnie wkroczył na polski rynek czytelniczy i zaznaczył swoje miejsce.
Nie tego się spodziewałam. Opis sugerował mi łzawe love story, które będzie opowiadało historię miłości zakazanej. A dostałam zupełnie coś innego. "Kobieta w białym kimonie" to historia łapiąca za serce, która sprawia, że zaczynamy się zastanawiać kim jesteśmy jako ludzie. Wybierzcie się w podróż do kraju Kwitnącej Wiśni i sami się przekonajcie, czy i wam ta historia poruszy najgłębsze zakamarki duszy.